ตัวกรองผลการค้นหา
ลอยกระทง
หมายถึงน. ชื่อเทศกาลอย่างหนึ่ง เอากระทงที่บรรจุธูปเทียนดอกไม้ แล้วจุดให้ลอยในน้ำ ทำในวันเพ็ญเดือน ๑๒.
ลอยฟ้า,ลอยเมฆ
หมายถึงก. ลอยอยู่บนฟ้า. ว. เลิศ เช่น สวยลอยฟ้า; สูงมาก เช่น สะพานลอยฟ้า ภัตตาคารลอยฟ้า.
ลอยหน้า,ลอยหน้าลอยตา
หมายถึงก. ทำหน้าเชิดไปมา, โดยปริยายหมายความว่า มีลักษณะอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ทำผิดแล้วยังมาลอยหน้าเถียงอีก.
ลาภลอย
หมายถึงน. สิ่งที่ได้มาโดยไม่คาดคิด.
นาฟางลอย
หมายถึงน. นาที่ปลูกข้าวชนิดหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า “ข้าวขึ้นน้ำ” เนื่องจากมีรากยาว สามารถหนีน้ำที่บ่ามาท่วมได้รวดเร็ว สามารถแตกแขนงตามข้อและที่ข้อจะมีรากงอกออกมาสำหรับดูดหาอาหาร นิยมปลูกในท้องที่ซึ่งมีระดับน้ำสูงตั้งแต่ ๑-๔ เมตร, นาเมือง ก็เรียก.
นายว่าขี้ข้าพลอย
หมายถึง(สำ) ก. พลอยพูดผสมโรงติเตียนผู้อื่นตามนายไปด้วย.
แผงลอย
หมายถึงน. ที่ที่จัดไว้ในถนนสาธารณะหรือที่สาธารณะ รวมตลอดถึง อาคาร แคร่ แท่น โต๊ะ แผง เสื่อ พื้นดิน เรือ หรือ แพ สำหรับขายอาหาร น้ำแข็ง หรือสิ่งของอย่างอื่น.
พระเจ้าลอยถาด
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
พลอยฟ้าพลอยฝน
หมายถึงว. ไม่ได้เกี่ยวข้องแต่ก็ร่วมรับเคราะห์ไปกับเขาด้วย.
มองโกลอยด์
หมายถึงน. ชนชาติผิวเหลือง มีลักษณะผมดำเหยียด หน้ากว้าง จมูกเล็ก ตาเรียว เช่น ไทย จีน ลาว เขมร เวียดนาม. (อ. Mongoloid).
กลอย
หมายถึง[กฺลอย] ก. คล้อย, ร่วม, เช่น กลอยใจ กลอยสวาท.
ขาดลอย
หมายถึงก. สูญไปโดยไม่มีหวังว่าจะได้คืน เช่น ว่าวขาดลอย, เด็ดขาด เช่น ชนะขาดลอย.