ผลการค้นหา

เสียหัว

หมายถึงก. สูญเสียหัวไป; สิ้นเปลืองความคิด เช่น ปัญหาโลกแตกอย่างนี้ อย่าคิดให้เสียหัวเลย เลขข้อนี้กว่าจะทำได้ก็เสียหัวไปหลายชั่วโมง, เสียสมอง ก็ว่า; (ถิ่น-อีสาน) เสียภาษี.

ไสหัว

หมายถึงก. ขับไล่อย่างไม่เกรงใจ เช่น ไสหัวออกไปจากบ้าน.

ละครชวนหัว

หมายถึงน. ละครพูดประเภทขำขัน.

หนักกบาล,หนักกบาลหัว

หมายถึง(ปาก) ว. เป็นภาระของ, เป็นเรื่องของ, เช่น ถึงจะแก่คาบ้าน ก็ไม่หนักกบาลหัวใคร. (เพลงพื้นบ้าน), หนักกะลาหัว หนักหัว หรือ หนักหัวกบาล ก็ว่า.

แหวนหัว

หมายถึงน. แหวนที่ฝังพลอยเม็ดใหญ่เม็ดเดียวนูนขึ้น.

นกสองหัว

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำตัวฝักใฝ่เข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่ายที่ไม่เป็นมิตรกันโดยหวังประโยชน์เพื่อตน.

บอกหัว

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กะโหลกหัว.

เผาหัว

หมายถึงก. ใช้เปลวไฟพ่นเผาหัวสูบของเครื่องยนต์ประเภทกึ่งดีเซลซึ่งใช้นํ้ามันขี้โล้เป็นเชื้อเพลิง จนหัวสูบร้อนจัดก่อนติดเครื่อง, เรียกเครื่องยนต์ประเภทนี้ว่า เครื่องยนต์เผาหัว.

มิดหัว

หมายถึงว. อาการที่หัวจมหายลงไปในน้ำ เช่น ดำน้ำจนมิดหัว.

กดหัว

หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้หือไม่ขึ้น.

ทูนหัว

หมายถึงน. คำพูดแสดงความรักใคร่หรือยกย่อง เช่น พ่อทูนหัว แม่ทูนหัว.

เวียนหัว

หมายถึงก. รู้สึกมึนหัว ตาลาย ใจหวิว มองเห็นอะไรหมุนไปหมด, โดยปริยายหมายถึงอาการที่ทำให้รู้สึกงง สับสน วุ่นวาย รำคาญ เป็นต้น จนทำอะไรไม่ถูกหรือจับต้นชนปลายไม่ติด เช่น งานยุ่งเสียจนเวียนหัว ลายมือยุ่ง อ่านแล้วเวียนหัว.