ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เฟือน, เฟือย, ฟะฟั่น, เฟือง, เลือน,เลือน ๆ, เฟือ
ฟั่นเฟือน
หมายถึงว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
ฟุ่มเฟือย
หมายถึงว. สุรุ่ยสุร่าย, ใช้จ่ายโดยไม่คำนึงถึงความสิ้นเปลือง, เกินความจำเป็น เช่น ใช้ถ้อยคำฟุ่มเฟือย.
มะเฟือง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Averrhoa carambola L. ในวงศ์ Oxalidaceae ผลเป็นเฟือง ๆ รสเปรี้ยวบ้างหวานบ้าง.
หมายถึงน. ชื่อเต่าทะเลชนิด Dermochelys coriacea ในวงศ์ Dermochelyidae กระดองหลังเป็นสันคล้ายมะเฟือง เป็นเต่าที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน, เต่าเหลี่ยม ก็เรียก.
หากินตามชายเฟือย
หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพอย่างไม่เป็นล่ำเป็นสันได้ไหนเอานั่นไปเรื่อย ๆ.
เหลือเฟือ
หมายถึงว. มากเกินต้องการ, มากเกินพอดี.
เฟือ
หมายถึงก. เหลือมาก, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือเฟือ.
ชายเฟือย
หมายถึงน. ริมนํ้าที่มีหญ้ารก ๆ หรือมีไม้นํ้าปกคลุม; ที่ที่สะดวก, ที่ที่ง่าย, เช่น หากินตามชายเฟือย.
เฟือน
หมายถึงว. หลง ๆ ลืม ๆ, เลือน.
เฟือย
หมายถึงน. ที่ริมนํ้าซึ่งมีหญ้าหรือไม้ขึ้นระกะอยู่.
สติฟั่นเฟือน
หมายถึงว. คุ้มดีคุ้มร้าย.
ฟันเฟือง
หมายถึงน. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ.