ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ไพรฑูรย์, ไพรบูลย์, ไพรชน, ไพรที, ไพร, ไพรเราะ, ไพรสามกอ
ระงมไพร
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง อยู่ตามป่าใหญ่. (พจน. ๒๔๙๓).
ถเมินไพร
หมายถึงน. พรานป่า.
ป่าดงพงไพร
หมายถึง(ปาก) น. ป่า.
ยาสมุนไพร
หมายถึง(กฎ) น. ยาที่ได้จากพฤกษชาติ สัตว์ หรือแร่ ซึ่งมิได้ผสม ปรุง หรือแปรสภาพ.
สวนสมุนไพร
หมายถึงน. บริเวณที่ปลูกพืชที่ใช้เป็นสมุนไพร.
เบิกไพร
หมายถึงก. ทำพิธีก่อนจะเข้าป่า.
ไม้ล้มขอนนอนไพร
หมายถึงน. ไม้ในป่าที่ล้มตายเอง.
โคไพร
หมายถึงดู กูปรี.
บังไพร
หมายถึงก. เสกกิ่งไม้ถือบังตัวให้สัตว์เห็นเป็นป่าไม่เห็นตัวคน ใช้ในการคล้องช้างเป็นต้น.
สมุนไพร
หมายถึง[สะหฺมุนไพฺร] น. ผลิตผลธรรมชาติ ได้จาก พืช สัตว์ และแร่ธาตุ ที่ใช้เป็นยา หรือผสมกับสารอื่นตามตำรับยา เพื่อบำบัดโรค บำรุงร่างกาย หรือใช้เป็นยาพิษ เช่น กระเทียม นํ้าผึ้ง รากดิน (ไส้เดือน) เขากวางอ่อน กำมะถัน ยางน่อง โล่ติ๊น.
โดมไพร
หมายถึงน. แนวป่า. (ข. ฎงไพฺร).
ไพร
หมายถึง[ไพฺร] น. ป่า; ขอบ, ริม, เรียกตอกเส้นกลม ๆ ที่อยู่ใต้ขอบกระบุงกระจาดเป็นต้น ว่า ตอกไพร.