ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กลอง, สะเทิน, กรึง, กลวง, ขา, คลึง, เครื่องห้า, จรึง, สามใบเถา
กลึง
หมายถึง[กฺลึง] ก. ทำให้กลมหรือให้เป็นรูปต่าง ๆ ด้วยเครื่องหมุน.
กลึงเกลา
หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, เกลากลึง ก็ว่า.
เกลากลึง
หมายถึงว. งามเกลี้ยงเกลา, กลึงเกลา ก็ว่า.
ภมการ
หมายถึง[พะมะกาน] น. ช่างกลึง. (ป.).
จุนทการ
หมายถึง[จุนทะกาน] (แบบ) น. ช่างกลึง. (ป.; ส. กุนฺทกร).
เจีย
หมายถึง(ปาก) ก. ทำให้ผิวโลหะสึก เรียบ โดยวิธีขัดหรือกลึงเป็นต้น.
กระบองกลึง
หมายถึงน. ไม้กลึงเป็นรูปกระบองอย่างยาวสำหรับถือเข้าขบวนแห่ช้างสำคัญ.
โกลง
หมายถึง[โกฺลง] (โบ) ว. โคลง เช่น โกลงกลึงถึงสถาน เปรียบแป้น. (ปฏิสังขรณ์วัดป่าโมก).
กำพู
หมายถึงน. ไม้กลึงสำหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม. (ข. กํพูล ว่า ยอด).
ผอบ
หมายถึง[ผะ-] น. ภาชนะสำหรับใส่ของ มีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น.
หัวเม็ด
หมายถึงน. ปลายเสาที่มักกลึงเป็นรูปกลมและมียอดคล้ายตัวเม็ดของหมากรุก ที่ปลายเป็นรูปเหลี่ยมก็มี.
หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม
หมายถึง(สำ) น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง.