ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บท,บท,บท-,บท-, รถแวน, ระยะ, วรรค, วิสัชนา, สลาด, ขัณฑ,ขัณฑ-, ขาน, เข้าตอง, ตอก, ตอด
ตอกลิ่ม
หมายถึงก. ทำให้แยกโดยใช้ลิ่ม, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้บุคคล ๒ ฝ่ายแตกแยกกันหรือบาดหมางกันยิ่งขึ้น เช่น ตอกลิ่มให้ทั้ง ๒ ฝ่ายทะเลาะกัน.
ตอกหน้า
หมายถึง(ปาก) ก. ว่าใส่หน้าอย่างไม่ไว้หน้า.
ตอกหมัน
หมายถึงก. ตอกลูกประสักกำกับให้กระดานเรือติดกับกงเป็นต้น.
ตองเหลือง
หมายถึงน. ชนชาติข่าพวกหนึ่ง, ผีตองเหลือง ก็เรียก.
ตอด
หมายถึงก. เอาปากงับกัดทึ้งโดยเร็วอย่างปลาตอด, โดยปริยายหมายถึงอาการเหน็บแนม เช่น พูดตอดเล็กตอดน้อย.
ตอเบา
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นกระถิน. (ดู กระถิน).
ตอแย
หมายถึงก. ยั่วให้เกิดความรำคาญหรือให้โกรธ, สนใจ, (มักใช้ในความปฏิเสธ) เช่น อย่าไปตอแยด้วย.
ตอง
หมายถึงน. ใบไม้ขนาดใหญ่ใช้ห่อของได้ เช่น ตองกล้วย; เรียกไพ่ไทยชนิดหนึ่ง โดยปรกติเล่นกัน ๖ ขา ว่า ไพ่ตอง, จำนวนไพ่ที่มีเหมือนกัน ๓ ใบ เรียกว่า ตอง, ลักษณนามเรียกไพ่ที่เหมือนกัน ๓ ใบ เช่น ไพ่ตองหนึ่ง ไพ่ ๒ ตอง.
ตองกราย
หมายถึงดู กราย ๑.
ตองแตก
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Baliospermum montanum (Willd.) Muell. Arg. ในวงศ์ Euphorbiaceae รากใช้ทำยาได้ แต่มีสารพิษอยู่ด้วย เมล็ดมีพิษ, ทนดี ก็เรียก.
หมายถึง(กลอน) น. ต้นสลอด.
ตอดต่อ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).