ค้นเจอ 67 รายการ

ตาก

หมายถึงก. ผึ่งให้แห้ง เช่น ตากผ้า, ปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้ง เช่น ตากแดด ตากฝน; ตรำ, สู้ทน, เช่น เดินตากฝน นอนตากยุง. ว. ห่าง, แบะออก, เช่น ควายเขาตาก คือ ปลายเขาไม่รวมเข้าหากัน; ที่ผึ่งแดดจนแห้ง เช่น ข้าวตาก กล้วยตาก; เรียกหลังคาเรือนที่ชันน้อยว่า หลังคาตาก.

กระดาก

หมายถึง(กลอน) ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น, สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน. (รามเกียรติ์ ร. ๑). (อะหม ตาก ว่า กระเดาะปาก).

กระตาก,-กระตาก

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระโตก เป็น กระโตกกระตาก.

ข้าวตาก

หมายถึงน. ข้าวสุกที่ตากแห้ง.

หูกว้างตากว้าง

หมายถึงว. รอบรู้ทันเหตุการณ์, มองเห็นการณ์ไกล, หูยาวตายาว ก็ว่า.

หน้ากร้าน

หมายถึงน. ผิวหน้าที่หยาบคล้ำ เช่น ตากแดดตากลมจนหน้ากร้าน.

เข้าตา

หมายถึงก. เห็นว่าดีและพอใจ เช่น เข้าตากรรมการ.

ตาโพลง

หมายถึงว. เบิกตากว้าง เช่น ตกใจลืมตาโพลง.

ปลาเกลือ

หมายถึงน. ปลาเคล้าเกลือแล้วตากแห้ง, ปลาเค็ม ก็ว่า.

กุ้งแห้ง

หมายถึงน. กุ้งทะเลที่ตากแห้ง, โดยปริยายหมายความว่า ผอมมาก.

กระเจาะ

หมายถึงว. มีแผลเป็นที่ลูกตา เรียกว่า ตากระเจาะ.

หมากแห้ง

หมายถึงน. หมากที่ตากแห้งเพื่อเก็บไว้กินนาน ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ