ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตร่ำ, กล่ำ, คร่ำ, พร่า, กร่ำ
พร่ำ
หมายถึง[พฺรํ่า] ว. รํ่าไป, ซํ้า ๆ ซาก ๆ, บ่อย ๆ, เช่น พร่ำบ่น พร่ำเพ้อรำพัน พร่ำสาธยายมนตร์.
จ้ำจี้จ้ำไช
หมายถึงว. อาการที่พร่ำพูดหรือสอน. ก. พร่ำพูดหรือสอน.
ไม่พูดพร่ำทำเพลง
หมายถึง(สำ) ว. ไม่รอให้ชักช้า, ทันทีทันใด.
ร่ำร้อง
หมายถึงก. พร่ำร้องขอ, พูดอยู่บ่อย ๆ, เช่น ลูก ๆ ร่ำร้องจะไปเที่ยวเขาดิน.
ขะข่ำ
หมายถึง(โบ; กลอน) ว. คลํ้า, มืดมัว, เขียนเป็น ขข่ำ ก็มี เช่น ฟ้าแมลบมล่นนร้อง ท้องฟ้าเขียวขขํ่า ยงงฝนพพร่ำพรอยพรำ อื้ออึงอัมพรระงม ด้วยกำลงงลมพายุพัดน้นน. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์).