ผลการค้นหา

ยึดมั่น

หมายถึงก. ยึดถืออย่างมั่นคง ไม่เปลี่ยนแปลงง่าย ๆ เช่น ยึดมั่นในหลักการ ยึดมั่นในตัวบุคคล.

อุปาทาน

หมายถึง[อุปาทาน, อุบปาทาน] น. การยึดมั่นถือมั่น, การนึกเอาเองแล้วยึดมั่นถือมั่นว่าจะต้องเป็นอย่างนั้น ๆ. (ป.).

มั่น

หมายถึงว. แน่, แน่นอน, เช่น ใจมั่น; แน่น เช่น จับให้มั่น.

ยึด

หมายถึงก. ถือเอาไว้ เช่น ยึดราวบันไดไว้ให้ดี, เหนี่ยว, รั้ง, เช่น หนุมานยึดรถพระอาทิตย์; เข้าครอบครอง เช่น ยึดพื้นที่, ใช้อำนาจกฎหมายรับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมา เช่น ยึดใบขับขี่ ยึดทรัพย์.

มุ่งมั่น

หมายถึงก. ตั้งใจอย่างแน่วแน่ เช่น เขามุ่งมั่นในการทำความดี.

เส้นยึด

หมายถึงน. อาการที่เส้นตึงหรือแข็งยึดทำให้เคลื่อนไหวไม่สะดวก.

ยึดหัวหาด

หมายถึงก. ยึดชายฝั่งทะเลซึ่งอยู่ในความครอบครองของข้าศึกเพื่อสะดวกในการยกพลขึ้นบก, โดยปริยายหมายถึงยึดจุดสำคัญหรือบุคคลสำคัญเป็นต้นเพื่อที่จะทำให้แผนการขั้นต่อไปประสบความสำเร็จ เช่น ต้องยึดหัวหาดในพรรคให้ได้ก่อน.

ยึดอำนาจ

หมายถึงก. ใช้กำลังเข้าแย่งอำนาจในการบริหารบ้านเมือง.

กักตัว

หมายถึงก. ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป.

สัณฐิติ

หมายถึงน. ความตั้งมั่น. (ป.; ส. สํสฺถิติ).

หมายมั่นปั้นมือ

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งมั่นจะเอาหรือจะเป็นให้ได้.

เหนี่ยว

หมายถึงก. รั้งไว้, ดึงไว้, ยึดไว้.