ค้นเจอ 37 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ชวด, อวล, ทวด, บังอวจ, โอ่, เป้อเย้อ, เวช,เวช-

อวด

หมายถึงก. สำแดงให้รู้เห็น เช่น อวดฤทธิ์อวดเดช, แสดงให้ปรากฏ เช่น อวดความสามารถ, นำออกให้ดูให้ชม เช่น เอาของมาอวด, ยกย่องต่อหน้าคน เช่น อวดว่าลูกตัวเก่ง, แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้ง ๆ ที่มิได้มี เช่น อวดเก่ง อวดภูมิ.

โอ่อวด

หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.

ผอวด

หมายถึง[ผะ-] ก. อวด.

บังอวจ

หมายถึง[-อวด] น. หน้าต่าง. (ข. บงฺอัวจ).

โอ้อวด

หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.

โอ่

หมายถึงก. อวด, ชอบแต่งตัวอวด.

เป้อเย้อ

หมายถึงว. (โบ) อวด, โอ้อวด; เยิ่นเย้อ, ยืดยาด, มักใช้แก่การพูด เช่น พูดเป้อเย้อ.

อวดตัว

หมายถึงก. แสดงให้เห็นว่าตัวเองดีกว่าผู้อื่น.

เสาบังอวด

หมายถึงน. เสาหินคู่หนึ่ง สลักลวดลายตั้งแนบกรอบเช็ดหน้า สำหรับประดับตกแต่ง ๒ ข้างประตูปราสาทหินให้ดูงดงาม และมีส่วนช่วยค้ำจุนทับหลังด้วย, เสานางแนบ ก็ว่า.

ตีฝีปาก

หมายถึงก. อวดแสดงคารม.

วางอำนาจ

หมายถึงก. แสดงอำนาจ, อวดอำนาจ.

แผ่ตน

หมายถึงก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ