ตัวกรองผลการค้นหา
เยาว,เยาว-,เยาว์
หมายถึง[เยาวะ-, เยา] ว. อ่อนวัย, รุ่นหนุ่ม, รุ่นสาว, เช่น เยาว์วัย วัยเยาว์. (แผลงมาจาก ยุว).
เยา
หมายถึงว. เบา, อ่อน, น้อย เช่น ราคาเยา, มักใช้เข้าคู่กับคำ ย่อม เป็น ย่อมเยา เช่น ราคาย่อมเยา.
เยาวน,เยาวน-
หมายถึง[-วะนะ-] น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).
หมายถึงน. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ.
ฤๅเยา
หมายถึงว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.
กระเลียด
หมายถึง[-เหฺลียด] (กลอน) แผลงมาจาก เกลียด เช่น ไยเยาวเคียดและกระเลียด ฤเหลือบพระพักตร์ผิน. (สรรพสิทธิ์).
ว
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น กล่าว นิ้ว.
ยิ่งกว่านั้น
หมายถึงว. มากกว่านั้น.
ละคิ
หมายถึงว. ยัง, ยังมีอยู่.
ตามบุญตามกรรม
หมายถึงว. ตามแต่จะเป็นไป.
เข้าร่องเข้ารอย,เข้ารอย
หมายถึงว. ถูกทาง.
ดังนั้น
หมายถึงว. เช่นนั้น.