ผลการค้นหา

แกม

หมายถึงว. ปน เช่น ด้ายแกมไหม คือ ด้ายปนไหม, แต่มีความหมายไปในทางที่ว่า สิ่งที่ปนมีอยู่เป็นส่วนน้อย.

แนม

หมายถึงก. แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. (ม. ร่ายยาว มหาพน), โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. (อิเหนา); แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น, เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. (สามดวง); แทรกเพิ่มเติม, ควบคู่กันไป, เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม; เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.

โง่แกมหยิ่ง

หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่.

เขียวขี้ม้า

หมายถึงว. สีกากีแกมเขียว.

โฉเบ๊

หมายถึง(ปาก) ก. เกะกะแกมโกง.

โฉเก

หมายถึงว. ฉลาดแกมโกง, ไม่ตรงไปตรงมา, เฉโก ก็ว่า.

ยิ้มหัว

หมายถึงก. ยิ้มแกมหัวเราะ, ยิ้มแย้มหยอกล้อกัน.

กำคูน

หมายถึงน. กำกูน เช่น กรรบูรแกมกำคูนคันธ์. (สมุทรโฆษ).

ขี้ม้า

หมายถึงว. เรียกสีกากีแกมเขียวว่า สีขี้ม้า.

กำมะหริด

หมายถึง[-หฺริด] น. ผ้าที่ทอด้วยขนสัตว์แกมไหม.

ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ

หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.

เฉโก

หมายถึงว. ฉลาดแกมโกง, ไม่ตรงไปตรงมา, โฉเก ก็ว่า. (ป. เฉโก ว่า ฉลาด).