ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา แนม, แก่, แกน, แก้ม, แกรนิต, แกว, แขนะ, ดิถี, ปศุ
แกม
หมายถึงว. ปน เช่น ด้ายแกมไหม คือ ด้ายปนไหม, แต่มีความหมายไปในทางที่ว่า สิ่งที่ปนมีอยู่เป็นส่วนน้อย.
แนม
หมายถึงก. แกม เช่น ดอกแนมใบ, แนบ, ชิด, เช่น ผลผกาเกิดกับกิ่งก้านระกุแกมแนมใบวิบูลระบัดบัง. (ม. ร่ายยาว มหาพน), โกมลไม่แย้มยังแนมใบ. (อิเหนา); แทรกแซมหรือแซงเข้าไป เช่น เอาลิ่มแนมให้แน่น, เรือตะเข้แนมทังสองข้าง. (สามดวง); แทรกเพิ่มเติม, ควบคู่กันไป, เช่น นํ้าพริกมีปลาดุกแนม; เสียดสี ในคำว่า เหน็บแนม.
โง่แกมหยิ่ง
หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วยังอวดฉลาด, อวดดีทั้ง ๆ ที่โง่.
เขียวขี้ม้า
หมายถึงว. สีกากีแกมเขียว.
โฉเบ๊
หมายถึง(ปาก) ก. เกะกะแกมโกง.
โฉเก
หมายถึงว. ฉลาดแกมโกง, ไม่ตรงไปตรงมา, เฉโก ก็ว่า.
ยิ้มหัว
หมายถึงก. ยิ้มแกมหัวเราะ, ยิ้มแย้มหยอกล้อกัน.
กำคูน
หมายถึงน. กำกูน เช่น กรรบูรแกมกำคูนคันธ์. (สมุทรโฆษ).
ขี้ม้า
หมายถึงว. เรียกสีกากีแกมเขียวว่า สีขี้ม้า.
กำมะหริด
หมายถึง[-หฺริด] น. ผ้าที่ทอด้วยขนสัตว์แกมไหม.
เฉโก
หมายถึงว. ฉลาดแกมโกง, ไม่ตรงไปตรงมา, โฉเก ก็ว่า. (ป. เฉโก ว่า ฉลาด).
ป่อง,ป่อง,ป่อง ๆ
หมายถึงว. อาการของคนโกรธแกมงอน ในคำว่า โกรธป่อง ๆ.