ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา คลางแคลง
แคลงคลาง
หมายถึง[แคฺลงคฺลาง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.
แคลง
หมายถึง[แคฺลง] ก. อาการที่เรือเอียงหรือตะแคง เรียกว่า เรือแคลง; กินแหนง, สงสัย.
คลางแคลง
หมายถึง[คฺลางแคฺลง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, แคลงคลาง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.
คลา
หมายถึง[คฺลา] (กลอน) ก. เดิน, เคลื่อน, เช่น พาชีขี่คล่องคล้อย ควรคลา. (โลกนิติ); คลาด เช่น อายแก่ราชาคลา ยศแท้. (โลกนิติ).
ไคลคลา
หมายถึง[-คฺลา] ก. เดินไป, เคลื่อนไป, คลาไคล ก็ว่า.
ง
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
คระแลง
หมายถึง[คฺระ-] ก. เอียง, ลอยไป. (แผลงมาจาก แคลง).
กระแซง
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.
จะแคง
หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).
คลาไคล
หมายถึงก. เดินไป, เคลื่อนไป, ไคลคลา ก็ว่า.
กริ่ง
หมายถึง[กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย.
นั่นซี,นั่นนะซี
หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.