ค้นเจอ 9 รายการ

แหย่

หมายถึง[แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป; เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้; ลองดูชั้นเชิง.

เย้าหยอก

หมายถึงก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, หยอกเย้า ก็ว่า.

กระเซ้า

หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.

หยอกเย้า

หมายถึงก. สัพยอก, กระเซ้าเย้าแหย่, เย้าหยอก ก็ว่า.

จี้

หมายถึงก. เอานิ้วมือหรือสิ่งของจดหรือแหย่เข้าไป, เอามือแหย่ให้รู้ตัวหรือให้สะดุ้ง; ติดตามอย่างกระชั้นชิด เช่น วิ่งจี้หลังมา, ติดตามเร่งรัด เช่น จี้ให้ทำงาน; (ปาก) ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทำตาม.

แยง

หมายถึงก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู.

มือที่สาม

หมายถึงน. บุคคลฝ่ายที่ ๓ ซึ่งมิใช่คู่กรณี แต่สอดเข้ามาเกี่ยวข้องในกิจกรรมหรือชีวิตของผู้อื่น มักจะเข้ามายุแหย่ให้เกิดความแตกแยกหรือบ่อนทำลาย.

ล้อ

หมายถึงก. แสดงกิริยาวาจาหยอกเย้า เย้าแหย่ให้เขาเกิดรำคาญให้อายหรือให้โกรธเป็นต้น; ทำให้คล้ายคลึงแบบ เช่น เขียนข้อความให้ล้อกัน.

เคาะ

หมายถึงก. ใช้อวัยวะมีมือเป็นต้นกระทบเบา ๆ เช่น เคาะจังหวะ เคาะบุหรี่, ใช้มือหรือวัตถุงอ ๆ ตีหรือทุบให้เกิดเสียงเป็นต้น เช่น เคาะประตู เคาะระฆัง เคาะตัวถังรถ; พูดเย้าแหย่. ว. เลียบเคียง เช่น พูดเคาะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ