อุปปาติกะ
คำในภาษาไทย
หมายถึง [อุปะปาติกะ, อุบปะปาติกะ] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, โอปปาติกะ ก็เรียก. (ป. อุปปาติก, โอปปาติก).
คำในภาษาไทย
หมายถึง [อุปะปาติกะ, อุบปะปาติกะ] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, โอปปาติกะ ก็เรียก. (ป. อุปปาติก, โอปปาติก).
![อุปปาติกะ ความหมาย หมายถึงอะไร?, คำในภาษาไทย อุปปาติกะ หมายถึง [อุปะปาติกะ, อุบปะปาติกะ] น. ผู้เกิดผุดขึ้นโดยไม่ต้องอาศัยพ่อแม่ อาศัยอดีตกรรม ได้แก่เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย, โอปปาติกะ ก็เรียก. (ป. อุปปาติก, โอปปาติก).](https://www.xn--12cn5cawwn1j7b.com/images/word/thai-thai/อุปปาติกะ-175934.png?v=2019-01-24T17:16:14Z "พจนานุกรม ไทย แปล ไทย หาความหมายของคำภาษาไทย พร้อมคำอ่าน: อุปปาติกะ")