ตัวกรองผลการค้นหา
ประเล่ห์
หมายถึงว. ประหนึ่ง, ประดุจ, เช่น, กล. (ส. ปฺรเหลิ).
เหลือก
หมายถึง[เหฺลือก] ก. ทำให้ลูกตาดำอยู่ข้างบน ในคำว่า เหลือกตา. ว. กลอกขึ้น, เบิกกว้าง, (ใช้แก่ตา), ลูกตาดำอยู่ข้างบน ในคำว่า ตาเหลือก.
ทำตา
หมายถึงก. แสดงความรู้สึกด้วยสายตา เช่น ทำตาเล็กตาน้อย ทำตาขุ่นตาเขียว.
กาลี
หมายถึงว. ชั่วร้าย, เสนียดจัญไร. (ส. กลิ).
เย็นตา
หมายถึงว. ชื่นตา, สบายตา, ดูแล้วสบายใจ, เช่น สีเขียวอ่อนเย็นตา.
ต้อ
หมายถึงน. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด.
อาฬาริก
หมายถึงน. คนครัว. (ป.; ส. อาราลิก).
จักขุวิญญาณ
หมายถึงน. ความรู้อันอาศัยทางตาเกิดขึ้น.
ตาบอดตาใส
หมายถึงน. ตาบอดอย่างที่ตาดูเหมือนเป็นปรกติ แต่มองไม่เห็น.
เหล่
หมายถึงว. เขมาก (ใช้แก่ตา).
เห็น
หมายถึงก. อาการของตาที่ประสบรูป, ปรากฏแก่ตา, ปรากฏแก่ใจ, คิดรู้.
ชำเลือง
หมายถึงก. ชายตาดู, ดูทางหางตา.