ตัวกรองผลการค้นหา
อโณทัย
หมายถึง[อะโนไท] น. พระอาทิตย์เพิ่งขึ้น. (กร่อนมาจาก อรุโณทัย). (ป. อรุโณทย).
อรทัย
หมายถึง[ออระไท] น. หญิงสาว, สาวรุ่น, สาวงาม.
ทุกขสมุทัย
หมายถึง[ทุกขะสะหฺมุไท] น. เหตุให้เกิดทุกข์, เป็นชื่อของอริยสัจข้อที่ ๒. (ป.).
ไทย,ไทย-,ไทย-
หมายถึง[ไทยะ-] (แบบ) ว. ควรให้, ใช้ประกอบเป็นคำนำหน้าสมาส. (ป. เทยฺย).
นามไธย
หมายถึง[นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).
หทัย
หมายถึง[หะไท] น. หัวใจ, ใจ, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระหทัย. (ป.; ส. หฺฤทย).
เจ้าไทย
หมายถึง(โบ) น. พระสงฆ์; เจ้านายชั้นผู้ใหญ่; เขียนเป็น เจาไท ก็มี เช่น พ๋องเผ่าพรรนอนนเหงาเจาไทอนนไปสู. (จารึกวัดช้างล้อม).
ปริทัยหัคคี
หมายถึง[ปะริไทหักคี] น. ไฟธาตุที่ทำกายให้กระสับกระส่าย. (ป. ปริฑยฺหคฺคิ).
เม้า
หมายถึง(โบ) น. ปีเถาะ, เขียนเป็น เหมา ก็มี เช่น ปีโถะหนไทกดดเหมา. (จารึกสยาม).
อรไท
หมายถึง[ออระไท] น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์), ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี.
อิสร-
หมายถึง[อิดสะหฺระ-] ว. เป็นใหญ่, เป็นไทแก่ตัว, เช่น อิสรชน, ที่ปกครองตนเอง เช่น รัฐอิสระ, ไม่ขึ้นแก่ใคร, ไม่สังกัดใคร, เช่น อาชีพอิสระ นักเขียนอิสระ. น. ความเป็นไทแก่ตัว เช่น ไม่มีอิสระ แยกตัวเป็นอิสระ. (ป. อิสฺสร; ส. อีศฺวร).
อิสร