ค้นเจอ 35 รายการ

ใจร้าย

หมายถึงว. ดุร้าย, ไม่ปรานี.

ประทุษร้าย

หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.

ผู้ก่อการร้าย

หมายถึงน. บุคคลที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลและพยายามก่อความไม่สงบขึ้นในที่ต่าง ๆ.

อาฆาตมาดร้าย

หมายถึงก. พยาบาทมุ่งจะทำร้ายให้ได้.

เข้าร้าย

หมายถึง(โบ) ก. ตกอยู่ในฐานะไม่ดี.

ชะดีชะร้าย

หมายถึง(ปาก) ว. เผื่อว่า, บางทีแสดงถึงความไม่แน่นอน, โดยปรกติมักใช้ในลักษณะเหตุการณ์ที่สังหรณ์หรือกริ่งเกรงว่าอาจจะเกิดขึ้นตามที่คาดไว้.

เหลือร้าย

หมายถึงว.ร้ายมาก.

คะเนงร้าย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น ข่มเหงคะเนงร้าย.

ดุร้าย

หมายถึงว. เหี้ยมโหด.

ดูร้าย

หมายถึงน. ตาร้าย. (ดู ตาร้าย).

ตาร้าย

หมายถึงน. เรียกผู้ที่มองดูคนอื่นแล้วถือว่าให้โทษแก่คนนั้น, ดูร้าย ก็ว่า; ที่เดือดร้อน ในคำว่า เข้าตาร้าย.

เนื้อร้าย

หมายถึงน. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ