ตัวกรองผลการค้นหา
ใจร้าย
หมายถึงว. ดุร้าย, ไม่ปรานี.
ประทุษร้าย
หมายถึง[ปฺระทุดสะ-] ก. ทำให้บาดเจ็บ เช่น ประทุษร้ายร่างกาย, ทำให้เสียหาย เช่น ประทุษร้ายทรัพย์สิน; (กฎ) ทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจ.
ผู้ก่อการร้าย
หมายถึงน. บุคคลที่ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์ต่อรัฐบาลและพยายามก่อความไม่สงบขึ้นในที่ต่าง ๆ.
อาฆาตมาดร้าย
หมายถึงก. พยาบาทมุ่งจะทำร้ายให้ได้.
เข้าร้าย
หมายถึง(โบ) ก. ตกอยู่ในฐานะไม่ดี.
ชะดีชะร้าย
หมายถึง(ปาก) ว. เผื่อว่า, บางทีแสดงถึงความไม่แน่นอน, โดยปรกติมักใช้ในลักษณะเหตุการณ์ที่สังหรณ์หรือกริ่งเกรงว่าอาจจะเกิดขึ้นตามที่คาดไว้.
เหลือร้าย
หมายถึงว.ร้ายมาก.
คะเนงร้าย
หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น ข่มเหงคะเนงร้าย.
ดุร้าย
หมายถึงว. เหี้ยมโหด.
ดูร้าย
หมายถึงน. ตาร้าย. (ดู ตาร้าย).
ตาร้าย
หมายถึงน. เรียกผู้ที่มองดูคนอื่นแล้วถือว่าให้โทษแก่คนนั้น, ดูร้าย ก็ว่า; ที่เดือดร้อน ในคำว่า เข้าตาร้าย.
เนื้อร้าย
หมายถึงน. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.