ตัวกรองผลการค้นหา
เพิก
หมายถึงว. เพ่อ, เพิ่ง, พึ่ง.
หนีร้อนมาพึ่งเย็น
หมายถึง(สำ) ก. หนีจากที่ที่มีความเดือดร้อนมาอาศัยอยู่ในที่ที่มีความสงบสุข.
ไต่ไม้ลำเดียว
หมายถึง(สำ) ก. กระทำการใด ๆ ตามลำพังตัวคนเดียวโดยไม่พึ่งพาอาศัยผู้อื่น อาจพลั้งพลาดได้.
จูงมือ
หมายถึงก. จับมือพากันไป.
พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ
หมายถึง(สำ) ก. อาศัยผู้อื่นมักไม่สะดวก, ยืมจมูกคนอื่นหายใจ หรือ เอาจมูกผู้อื่นมาหายใจ ก็ว่า.
อาศัยลำแข้งตัวเอง
หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตัวเอง, พึ่งลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
อาศัย
หมายถึงก. พักพิง, พักผ่อน; พึ่ง; อ้างถึง เช่น อาศัยความตามมาตราที่ ... (ส.).
วหะ
หมายถึงก. นำไป, พาไป. (ป., ส.).
สกฏภาระ
หมายถึง[-พาระ] น. ของบรรทุกเกวียน.
นำทาง
หมายถึงก. พาไปสู่ที่หมาย, นำไปให้ถูกทาง.
พารณ,พารณะ
หมายถึง[พารน, พาระนะ] น. ช้าง. (ป., ส. วารณ).
ละบัด
หมายถึงก. ลัด, ผลิ, แตกใบอ่อน, แตกขนอ่อน. ว. พึ่งลัด, พึ่งผลิ, อ่อน. (โดยมากใช้ ระบัด).