ตัวกรองผลการค้นหา
กากข้าว
หมายถึงน. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก.
เก็บข้าวตก
หมายถึงก. เก็บรวงข้าวที่เก็บเกี่ยวตกหล่นในท้องนา.
ขันข้าวบาตร
หมายถึงน. ขันเชิงสำหรับใส่ข้าวตักบาตร.
ข้าวกล้า
หมายถึงน. ต้นข้าวที่เพาะไว้สำหรับย้ายไปปลูกที่อื่น, กล้า ก็เรียก.
ข้าวขวัญ
หมายถึงน. ข้าวบายศรี.
ข้าวของ
หมายถึงน. สิ่งของต่าง ๆ มีเครื่องใช้เครื่องประดับเป็นต้น.
ข้าวควบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวเกรียบใส่นํ้าตาลอ้อย มีรสหวานอย่างข้าวเกรียบว่าว.
ข้าวคำ
หมายถึงน. (๑) ต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยา. (พจน. ๒๔๙๓). (๒) ดู การบูรป่า.
ข้าวแคบ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ข้าวเกรียบที่มีรสเค็ม ๆ อย่างข้าวเกรียบกุ้ง.
ข้าวจี่
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ข้าวเหนียวนึ่งนวดกับเกลือปั้นเป็นก้อน เสียบไม้ปิ้งไฟ บางทีใส่น้ำอ้อยงบข้างใน ทาไข่แล้วปิ้งไฟ.
ข้าวซอย
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง เป็นเส้นคล้ายบะหมี่ แล้วปรุงเครื่อง, เดิมเรียก ก๋วยเตี๋ยวฮ่อ.
ข้าวแดกงา
หมายถึงน. ข้าวเหนียวนึ่งโขลกปนงา.