ค้นเจอ 256 รายการ

จอน,จอน,จอนหู

หมายถึงน. ชายผมข้างหูที่ระลงมาที่แก้ม.

ยอน

หมายถึงก. แยง เช่น เอาขนไก่ยอนหู.

คุ้น

หมายถึงก. รู้จักชอบพอกันมานาน เช่น เป็นคนคุ้นกัน, เคยผ่านหูหรือผ่านตาบ่อย ๆ เช่น คุ้นหน้า คุ้นตา คุ้นหู.

จมูกมด

หมายถึง(สำ) ว. ที่ไหวตัวหรือรู้ตัวทันเหตุการณ์, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ หูผี เป็น หูผีจมูกมด.

สำรวมอินทรีย์

หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.

กรรเจียก

หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].

เงี่ยหู

หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.

โสตินทรีย์

หมายถึงน. หูซึ่งเป็นใหญ่ในการฟังเสียง. (ป. โสต + อินฺทฺริย).

โถง

หมายถึงว. ที่เปิดโล่งแต่ส่วนใดส่วนหนึ่ง เช่น รถโถง คือรถที่เปิดหลังคาได้ เรือโถง คือเรือที่ปรกติมีประทุน แต่เปิดประทุนออก, เรียกห้องขนาดใหญ่ที่ปล่อยไว้โล่ง ๆ ว่า ห้องโถง.

เอาหูไปนา เอาตาไปไร่

หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.

กะต่า

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.

กระเช้า

หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ