ตัวกรองผลการค้นหา
ละครวิทยุ
หมายถึงน. ละครพูดที่แสดงทางวิทยุ มักมีเพลงประกอบ.
ละม่อม
หมายถึงว. สุภาพ, อ่อนโยน, (ใช้แก่กิริยาอาการที่เรียบร้อย งดงาม ไม่ขัดเขิน ไม่กระด้าง), มักใช้เข้าคู่กับคำ ละมุน เป็น ละมุนละม่อม หมายความว่า อ่อนโยน นิ่มนวล; โดยไม่มีการขัดขืน (ใช้แก่การจับกุม) เช่น ตำรวจจับผู้ร้ายได้โดยละม่อม.
ละมุ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กลุ่มต้นไม้เล็ก ๆ ตามชายห้วย หนอง บึง.
ละลนละลาน
หมายถึงว. ลนลาน เช่น ถูกดุเสียจนละลนละลาน.
ละลอก
หมายถึงน. ระลอก; โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง.
ละลานตา
หมายถึงก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.
ละล้าว
หมายถึงว. อย่างเกรงกลัว เช่น ไหว้ละล้าว. (นิ. นรินทร์).
ละลิบ
หมายถึงว. ลิบ, ลิ่ว, สูง, โด่ง, ไกล, ลอยไปไกล.
ละเล้า
หมายถึงก. เคล้าคลึง, คลอเคลีย, คลำ; สับสน, ปะปน, ใช้เข้าคู่กับคำ ละลุม เป็น ละเล้าละลุม ก็มี.
ละเลาะละลอง
หมายถึงก. บรรลุถึงฝั่ง; ค่อยเป็นค่อยไปจนกว่าจะบรรลุถึงเป้าหมาย.
ละวล
หมายถึงว. ก้อง, อื้ออึง, สับสน.
ละว้อ,ละว้า,ละว้า
หมายถึงน. คนชาวเขาตอนเหนือประเทศไทยพวกหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร.