ผลการค้นหา

ค้นเจอ 984 รายการ

บุญ,บุญ-

หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).

กล่อมเกลา

หมายถึง[-เกฺลา] ก. ทำให้เรียบร้อย, ทำให้ดี, โดยปริยายหมายความว่า อบรมให้มีนิสัยไปในทางดี.

คุ้มดีคุ้มร้าย

หมายถึงว. มีสติไม่ปรกติ, บางคราวดีบางคราวร้าย, ดีบ้างร้ายบ้าง.

อภิสมาจาร

หมายถึง[อะพิสะมาจาน] น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. (ป., ส.).

เป็นปี่เป็นขลุ่ย

หมายถึงว. ถูกคอกัน, เข้ากันได้ดี, เช่น พูดเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย.

รายได้

หมายถึงน. เงินหรือผลประโยชน์ที่ได้รับ เช่น เดือนนี้รายได้ดี.

ม้ามืด

หมายถึงน. ม้าแข่งที่ชนะโดยไม่มีใครนึกคาดไว้, โดยปริยายหมายถึงเรื่องอื่นในอาการเช่นนั้น.

ชูรส

หมายถึงว. ที่ทำให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น ผงชูรส.

ทะเยอทะยาน

หมายถึงก. อยากมีฐานะหรือภาวะสูงกว่าดีกว่าที่เป็นอยู่.

ลักขณา

หมายถึง[-ขะนา] (กลอน) ว. มีลักษณะดี.

เหม็น

หมายถึงมีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม

สมฤดี,สมฤๅดี

หมายถึง[สมรึดี, สมรือดี] น. ความรู้สึกตัว, ใช้เป็น สมปฤดี สมปฤๅดี หรือ สมประดี ก็มี. (ส. สฺมฺฤติ; ป. สติ).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ