ตัวกรองผลการค้นหา
ภวกษัย
หมายถึง[พะวะกะไส] น. ความสิ้นภพ, นิพพาน. (ส.).
อายุกษัย
หมายถึง[-กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).
กบ
หมายถึงน. เครื่องมือช่างไม้สำหรับไสไม้ ทำหน้าไม้ให้เรียบ ให้เป็นราง หรือลอกบัว ลอกลวด มีมากชนิดด้วยกัน เช่น กบกระดี่ กบบรรทัด กบบัว; อุปกรณ์ใช้เหลาดินสอ.
ดักษัน
หมายถึงน. คนตัดไม้, ช่างไม้. (ส. ตกฺษนฺ).
แม่แคร่
หมายถึงน. กรอบไม้หรือไม้ไผ่ประกับแคร่ทั้ง ๔ ด้าน.
จำเลาะตา
หมายถึง[-เหฺลาะ-] น. ซีกไม้ไผ่ที่มีตาไม้ติดอยู่.
ทารุ
หมายถึง(แบบ) น. ท่อนไม้, ฟืน, ชิ้นไม้. (ป., ส.).
ป่าชัฏ
หมายถึงน. ป่าที่มีต้นไม้ขึ้นอยู่หนาแน่น โดยมากเป็นไม้เลื้อยและไม้หนาม.
ไม้ป่าค่อม
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่ง ต้นเตี้ย มีกิ่งรอบต้นเป็นพุ่มกลม.
ไม้หัวต้าย
หมายถึงน. ไม้หลักสำหรับปักกำกับหัวและท้ายเรือพระที่นั่งเวลาเทียบท่า.
เสื่อไม้ไผ่
หมายถึงน. เครื่องปูลาดสำหรับรองนอน ทำด้วยไม้ไผ่ สับเป็นริ้วละเอียดอย่างฟาก คลี่ออกและต่อกันเป็นผืน.
ไม้จั่วไพ่
หมายถึงน. ไม้ที่ใช้ช่วยในการเปิดไพ่หรือลากไพ่จากในกองออกมาจั่ว ในการเล่นไพ่ตอง.