ผลการค้นหา

อับจน

หมายถึงว. ไม่มีทางไป; สิ้นคิด; ยากแค้น.

อับอาย

หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.

บงอับบงรา,บ่งอับบ่งรา

หมายถึงก. เข้าที่อับจน.

อับ

หมายถึงน. ตลับ.

อับเฉา

หมายถึงน. ของถ่วงเรือกันเรือโคลง มีหินและทรายเป็นต้น.

อับปาง

หมายถึงก. ล่ม, จม, แตก, (ใช้แก่เรือเดินทะเล).

อับสปอร์

หมายถึงน. โครงสร้างที่มีลักษณะคล้ายถุง ห่อหุ้มสปอร์ เป็นที่เกิดของสปอร์.

ชระอับ

หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. อับ, มืดมัว, มืดคลุ้ม.

ตกอับ

หมายถึงก. ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก.

อับเฉา

หมายถึงว. ไม่สดชื่น, ไม่ชื่นบาน.

จันอับ

หมายถึงน. ชื่อขนมหวานอย่างแห้งของจีน มีหลายอย่างรวมกัน เช่น ข้าวพอง ถั่วตัด งาตัด.

อับ

หมายถึงว. ไม่มีลมเข้าออก, ไม่โปร่ง, เช่น อากาศอับ, ไม่เคลื่อนไหว เช่น ลมอับ; ไม่มีตาไป (ใช้แก่หมากรุก); โง่ เช่น ปัญญาอับ; ถึงที่อับจน, ถึงคราวชะตาตก, เช่น ตกอับ; มัวหมอง เช่น อับเศร้าหมองศรี; มืด เช่น อับทิศ คือ มืดทุกทิศ; อาการที่นกเขาซึ่งเคยขันแล้วกลับไม่ขัน; ลักษณะของกลิ่นซึ่งเกิดจากสิ่งที่ไม่มีอากาศผ่าน เช่น เหม็นอับ.