ตัวกรองผลการค้นหา
โหยกเหยก
หมายถึง[โหฺยกเหฺยก] ว. ไม่อยู่กับร่องกับรอย, ไม่แน่นอน, (ใช้แก่การพูด), เช่น พูดจาโหยกเหยก; โยเย, ขี้อ้อน, ร้องไห้งอแง, (ใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้โยเยโหยกเหยกจริง.
ตีนเหยียด
หมายถึงน. ชื่อเรียกสระอุ.
มเหยงค์
หมายถึง[มะเห-ยง] น. ภูเขา, เนินดิน. (ป. มหิยงฺคณ).
ยาวเหยียด
หมายถึงว. ทอดตรงออกไปเต็มเหยียด เช่น นอนยาวเหยียด, ยาวเป็นแถวเป็นแนวไปไกล เช่น ขบวนยาวเหยียด, ยาวมากเกินไป เช่น พรรณนาสรรพคุณเสียยาวเหยียด.
รอดปากเหยี่ยวปากกา
หมายถึงก. พ้นอันตรายมาได้อย่างหวุดหวิด.
ระเหย
หมายถึงก. อาการที่ของเหลวกลายเป็นไอ.
เหยียบเรือสองแคม
หมายถึง(สำ) ก. ทำทีเข้าด้วยทั้ง ๒ ฝ่าย.
เหยี่ยว
หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Accipitridae ปากงุ้มและคม ขาและนิ้วตีนแข็งแรงมาก เล็บยาวแหลม ปีกแข็งแรง บินร่อนได้นาน ๆ ส่วนใหญ่ล่าสัตว์กินเป็นอาหาร มีหลายชนิด เช่น เหยี่ยวขาว หรือ เหยี่ยวปักหลัก (Elanus caeruleus) เหยี่ยวแดง (Haliastur indus) เหยี่ยวรุ้ง (Spilornis cheela).
เหยือก
หมายถึง[เหฺยือก] น. ภาชนะใส่น้ำเป็นต้น มีขนาดใหญ่และสูงกว่าถ้วย มีหูอยู่ข้าง ๆ ข้างเดียว.
ช้างเหยียบ
หมายถึงดู หมอช้างเหยียบ.
แม่เหย้าแม่เรือน
หมายถึงน. หญิงผู้ปกครองบ้านเรือน, แม่เจ้าเรือน หรือ แม่เรือน ก็ว่า.
ยักยี่ยักเหยา
หมายถึง[-เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.